NTFS – charakterystyka specyficznych punktów
Z pewnością rozwiązanie systemów plików, które zostało przedstawione na górze w tytule jest skuteczne w nawiązaniu do Windowsa lub Linuxa. Istnieją specyficzne reguły, które ściśle ich dotyczą.
Jak to się wszystko przedstawia w nawiązaniu do bezpieczeństwa danych – zostało ustalone obiektowe zarządzaniem modelem specyficznych plików. Plik, który został otwarty należy oznaczać jako egzemplarz (obiekt) mający ścisłe powiązanie z deskryptorem bezpieczeństwa. Gdzie jest on przechowywany? Znajduję się na dysku i to właśnie on jest jako część pliku. Przed tym kiedy zostanie uzyskany dostęp do tego procesu następuję szereg weryfikacji w nawiązaniu do procesu uprawiania poszczególnego obiektu na zasadzie deskryptora bezpieczeństwa
Rzecz, która może wyróżniać NTFS to także jego obiektowość. W egzemplarzu można z pewnością charakteryzować poprzez atrybuty – chodzi tutaj przede wszystkim o definiowanie jego dostępności.
Nazwy plików w NTFS są także ściśle zdefiniowane. To co wyróżnia je w dużym stopniu to przede wszystkim to iż nazewnictwo folderów, plików a nawet partycji występuję w Unicode. To właśnie daję możliwość na znaki diaktryczne i to właśnie ta nazwa zawierać będzie 255 znaków.
W nawiązaniu do indeksowania katalogów a także plików następuję bezpośrednio po nazwie – oprócz tego także ten system będzie grupował wszystkie poszczególne pliki po atrybutach i to właśnie dzięki temu może w błyskawiczny sposób znaleźć pliki, które miały wcześniej zdefiniowane kryteria np. pliki poszukiwane będące o rozmiarze od 2mb do 20mb.
Czy administrator systemu operacyjnego będzie mógł w jakiś sposób śledzić użytkownika? Oczywiście, że TAK! W tej sytuacji rozwiązanie, które jest konieczne nosi nazwę Quota. Administrator właśnie w ten sposób będzie kontrolował zużycie powierzchni, która występują na dysku a także wprowadzać różnego rodzaju ograniczenia dyskowe dla wszystkich userów.
Kompresja danych to także rzecz specyficzna w tym rodzaju plików. Należy powiedzieć o tym, że ona się będzie charakteryzować tym iż jest przezroczysta dla użytkownika bądź aplikacji. System NTFS samoczynnie będzie reagował prawidłowo na kompresję a także ich dekompresję. Szyfrowanie danych to także przezroczystość dla aplikacji. Z pewnością użytkownik będzie w stanie wymagać szyfrowania danych i to właśnie z tego powodu aplikacje, które działają z poszczególnymi uprawnieniami NTFS mogą same szyfrować poszczególne dane. Po ustawieniu odpowiedniego atrybutu następować może jego szyfrowanie.
Wykonywanie operacji następuję tutaj nieco inaczej a chodzi przede wszystkim o operację wejścia oraz wyjścia z całościowym prowadzeniem dziennika operacji występujących na metadanych. To właśnie za tą sprawą istnieję możliwość odtworzenia klasycznej struktury systemu plików.
Pliki, które nie są częste w systemie t.j sparse file to przede wszystkim obiekt, który jest zazwyczaj większych obszarów i może się składać z niewielkiej liczby danych, które nie są zerowane. W przypadku pliku, który jest oznaczony jako ,,sparse file” system może wprowadzać do niego miejsca na poszczególnym dysku – szczególnie na dane niebędące zerami.
Oprócz transakcyjnych rozwiązań można także powiedzieć o tym, że tutaj należy wyróżniać przede wszystkim obsługę nowych atrybutów o specyfikacji filename, które mają za zadanie przedstawiać nowe dowiązania.
Te poszczególne cechy będą wyróżniać strukturę NTFS, która obecnie jest najczęściej używana w tradycyjnych systemach operacyjnych.
