Programowanie, główne paradygmaty i języki tworzenia kodu
Wiele osób czyta o tym jak dużo Informatycy zarabiają pieniędzy. Jednak tak naprawdę mała liczba osób wie o tym czym właściwie jest programowanie.
Programowanie w dużym skrócie można oznaczać jako rozszerzanie, modyfikowanie, naprawianie ale głównie tworzenie nowego oprogramowania lub aplikacji. Jeśli chodzi o język programowania to tak naprawdę warto uświadomić sobie to, że on jest wyszczególnionym sposobem przekazywania komputerowi przekazywania poleceń, które maja służyć do jego wykonania. Do czego się przydaję język programowania programiście? Należy zdać sobie sprawę z tego, że to właśnie użytkownik piszący kod jakiejś aplikacji może w jasny sposób przekazać maszynie, które dane mają ulec obróbce a dodatkowo jakie czynności warto wykonać w specyficznych warunkach.
Języki programowania należy charakteryzować poprzez poszczególne paradygmaty. Do jednych z najczęstszych z pewnością należy wyróżniać:
-obiektowe, co raz częściej praktykowana przez wszystkich programistów. Ta metodyka w programach komputerowych definiować będzie programy za pomocą wszystkich obiektów – danych i procedury. Obiektowy program komputerowy należy charakteryzować jako program komputerowy zdefiniowany jako zbiór obiektów służący w celu komunikacji odpowiadający za wykonanie jakiejś operacji. W odniesieniu do klasycznego programowania proceduralnego (dane i procedury nie są w jakiś sposób ze sobą powiązane) to podejście jest zdecydowanie inne. Co można uzyskać poprzez pisanie obiektowe? Przede wszystkim łatwość z pisania, czytelność kodu i użycie kodu wielokrotnie w tym samym programie.
Imperatywny paradygmat programowania jest jednym z najbardziej podstawowych. Należy powiedzieć o tym, że to właśnie on dotyczyć będzie procesu wykonywania sekwencji instrukcji mających na celu zmienić stan programu. W odniesieniu do lingwistyki wyrażać on ma żądanie jakiś czynności, które mają służyć w celu wykonania. Z czego składają się programy imperatywne? Przede wszystkim należy powiedzieć o tym, że one charakteryzują ciąg komend do wykonania, które musi wykonać komputer. Obecnie, często stosowanym synonimem tego paradygmatu jest programowanie proceduralne. Ten rodzaj stosowania kodu polega na tym, że zwraca się uwagę na to w jaki sposób jakaś czynność ma zostać wykonana w odniesieniu do zastosowania odpowiedniej instrukcji.
Biorąc pod uwagę programowanie funkcyjne należy zdać sobie sprawę z tego, że tak naprawdę dotyczy ono odmiany programowania deklaratywnego gdzie to właśnie funkcję definiować będą wartości podstawowe a największy system wiązać się będzie z wartościowaniem funkcji. Wykonywanie poleceń tutaj praktycznie nie istnieję.
W przypadku logicznego/deklaratywnego (bardzo często określane potocznie jako programowanie w logice lub języku logiki) jest zupełnym przeciwieństwem programowania deklaratywnego gdzie program poddawany jest jako pewien zestaw zależności a wszystkie obliczenia to dowód twierdzenia o wszystkie istniejące zależności. Jeśli chodzi o najprostszy przykład to tutaj należy wyróżnić to czy tak w zasadzie w grafie można scharakteryzować jakąś ścieżkę z pewnego punktu do jakiegoś innego.
Warto uświadomić sobie to, że może istnieć kilka specjalnych języków programowania mających na celu służyć do tworzenia kodu źródłowego.
Pascal to język programowania, który kładzie bardzo duży nacisk na programowanie strukturalne. Datę jego powstania należy przypisywać na rok 1971, gdzie to właśnie został po raz pierwszy opublikowany artykuł o jego twórcy. Główne cele tego języka programowania, które zakładał autor to z pewnością nauka programowania strukturalnego, przez właściwą metodę ,,z góry na dół” czyli definiowanie dużych elementów przez elementy, które są niższego rzędu aż do tych ostatecznych. Należy tutaj powiedzieć o stosie i kolejce. Z tego powodu tak duża część programistów rozpoczynała jego naukę gdyż to właśnie świetna opcja do podstaw programowania. Za sprawą bardzo czytelnej budowy i tworzenia kodu zyskiwał z roku na rok na popularności.
Inny popularny język programowania to także C/C++. Jest on bardzo profesjonalny, mający za zadanie służyć jako rozszerzenie obiektowe języka C. Początki jego powstania należy przypisywać na lata 70, jego twórca to Dennis Ritchie. Język programowania C nie powinien nikomu sprawiać większych problemów ponieważ jego prostota strukturalna umożliwia na tworzenie przejrzystego kodu. Rozszerzeniem języka C jest C+, który został ściśle stworzony w laboratorium AT&T Bell. To także język strukturalny ale należy powiedzieć o jego dodatkowych konstrukcjach mających za zadanie służyć do programowania obiektowego.
Nowoczesnym językiem programowania, który ma służyć do obsługi nowoczesnych urządzeń jest Java. Za sprawą niewielkiego kodu wynikowego może być całkowicie nieuzależniona od końcowego od sprzętu. Java daję wysokie możliwości do tego, że każdy użytkownik może z łatwością tworzyć kod mających wspomóc działanie aplikacji obsługiwanych przez sieć Internet.